أول مرة أدخل مستشفى و انا لست مريضاً .... بل أدخلها لأنى يوما ما سأصبح طبيبا
مطلوب منى كتابة تقارير عن حالة تسمم و أحد الجروح لمناقشتها فى قسم الطب الشرعى و السموم .... مع العلم ان فى اصدقائى كانوا بيروحوا فى الأجازات و العطلات الرسمية... بس انا طبعا مكبر دماغى و كده كده هنروحها لما نتخرج ... بلا وجع دماغ
سألت على مكان مركز السموم و و توكلت على الله و خدت معايا بالطو و روحت
و قعدت أفتكر كلمات صاحبنا اللى راح و قال للمريض و هو بيصوره انه طالب فى سنة رابعة و بيصورة عشان يعمل عليه "بحث" و كمان افتكرت شكله و هو بيقول الكلمات دى فى وسط دموعه ، بعد ما اكتشف ان دى أكبر غلطه عملها انه عرف العيان انه لسه مش طبيب رسمى ... و افتكرت نصيحته .... "ارسم نفسك دكتور" .. و فعلا لبست البالطو المحترم و حطيت القلم فى جيب البالطو و ماشى نافخ نفسى جامد
فى الأول دخلت استقبال الجراحة أصورلى اى تعويرة كدا و اكتب عليها تقرير
دخلت على الدكتور الامتياز اللى كان هناك و هو على طول عرفنى بالرغم من كل حاجه
و هو ما كانش لابس بالطو و لا حاجة
- مش انت فى سنة رابعة
- آه
- و جاى تصور جرح
- آه
- طب يا عم تعالى انت مالك متشنج كده ليه
و دخلت معاه الأوضة و قعد يناقشنى فى نظام سنة رابعة الجديد و نتكلم فى وسط ماهو عمال يخيط فى الناس و وسط صرخات المرضى لما كنت عايز أقوم أروح
- أصور أنهى حالة يا دكتور ؟
- يا عم عندك أى حالة هناك اهى .. اعمل اللى انت عايزة
روحت للعيان و خدت منه تفاصيل الجرح و قولتله طب وريهونى ... و شوفته ، و ياريتنى ما شوفته
الواد واخد سيف من عند تحت ودنه كده و ماشى فى ضهره و لافف تحت باطه و واصل لغاااايه صدره و غووويط جدا
O_O
- انت اييييييييييييه اللى عمل فييييييييك كدا يابنى !!!!!!!!!!!!!؟؟؟
(طبعا كلمة لا تصدر عن دكتور أبدا و خاصة لو قايلها بالذهول بتاعى دا كله)
- مانا لسة قايلك يا دكتور ... واخد مطواه فى الخناقة
- هو فين أوله يابنى و فين آخره ؟؟؟؟ O_O
(بالرغم من انى مذاكر مواصفات الجرح و المفروض أعرف أميز بدايته و نهايته بس قدام منظر الجرح ماقدرتش أفتكر حاجة خااالص)
- أولة عند قفابا يا بيه و آخره فى صدرى
(و بدأت نظرات الشك تطلع منه بعد السؤالين العبقريين بتوعى)
- مش هتخيطنى بقى يا دكتور ؟
- لا يابنى انا مش الدكتور اللى بيخيط
- أمال مين الدكتور اللى بيخيط ؟
ساعتها نادانى الدكتور الامتياز
- اوعى تقولهم ان انا الدكتور (هو طبعا مش لابس بالطو) و مأمن نفسه
- ليه ؟
- انت مش شايف منظرهم ... ستة جاين من السلخانة و مش شايف منظر الجرح عامل ازاى ؟
- شكله غويط أوى
- غويط بس ... دا لازم يتعمله أشعة قبل ما يتخيط و بعدين انا مش هخيطه انا صورت الجرح كمان عشان أأمن نفسى ... من الآخر ماليش دعوة بالليلة دى ... و انت كمان صور ياللا و طير
و إذا بصوت الست وحوش فى نفس واحد ... ما تياللا يا دكاترة خيطولنا الواد بقققى
دخلت عليهم و كلى ثقة و فى الحالات دى أهم حاجه الثقة :D
و طلعت الموبايل و بقول للواد ورينى الجرح عشان أصور
- انت مش هتخيطنى بقى يا بيه ؟
- لأ يابنى انا ما بخيطش
- و لا اللى جه قبلك ؟
- لأ برضه
- هو اللى جه صور قبلك دا ظابط ؟
(ساعتها عرفت أهمية انك ما تبقاش لابس بالطو فى المستشفى ... كده بقى الدكتور ظابط و انا اللى دكتور بقى ... يا سلااام)
- لأ دكتور برضه .. و بعدين انجز ورايا حالات كتييييير
- لا مؤاخذه هو انت بتصور ليه ؟
جه فى بالى (صورة صاحبنا فى دموعة) و بكل ثقه قولت
- أكنك مش عارف بنصورك لييييييه ؟
- بنعملك تقرير طب شرعى
- بنحافظلك على حقك
- معلش يا دكتور اعذره .. دا جااااهل
- ارفع دراعك كويس يالَا خلى الدكتور يشوف شغله
و تطوع واحد من اللى معاه و جاى يرفعله دراعه و الواد لقيته بيصرخ
- يا عم مش مشكلة نزله دراعه انا هصور كده مالكش دعوة ما تدخلش
المهم صورت الصورتين و قولتلهم الدكتور اللى هيخطه جاى حالا .. و طلعت وقفت شوية بره مع الدكتور الامتياز
و قالى الجرح ما بينزفش كتير لو قعد كده تلات ساعات مش هيجراله حاجه و دا لازم يتعمله أشعة مقطعيه كمان نطمن قبل ما نخيط و عشان كدا لازم نستنى النايب بس تفهم فى مين بقى ؟
و كل شوية ييجى صوت من جوه
خيطولنا الواد بقى
هو فين الدكتور اللى بيخيط و احنا نطلع نجيبه ؟
فات حوالى ربع ساعة و اذا بالسته اللى كانوا معاه طلعوا
- سيبكم من الظابط و هاتلونا الدكتور
- انت الدكتور اللى هتخيط الواد .. انا قولتها خلاص
ميل عليا الدكتور الامتياز و همس فى ودنى ... أحسن حاجة فى المواقف دى نطلع نجرى ... انا هجرى يمين و انت اطلع خلص حالة التسمم
و فعلا اكتشفت ان دا الحل الوحيد لأن بصراحة أشكال الناس دى ما تجيش حاجة جمب أشكال المجرمين بتوع ابراهيم الأبيض
بعد الموقف دا انا فكرت كتير أضحى بالتلات سنين اللى فاتوا دول و أشوفلى بقى فنون جميلة - فنون تطبيقية - فنون مجارى
أى فنون و السلام
طلعت "مركز علاج السموم" و هو فى الحقيقة طلع عبارة عن أوضة بتلات سراير
بس واضح ان البالطو اللى كنت لابسة دا بالطو محترم لدرجة ان تلات اربع اللى فى المستشفى اتخدعوا فيا
و اختملنا دا يا دكتور ... و بصلنا على التذكرة دى يا دكتور .... و فين قسم المسالك يا دكتور
دخلت على طول لقيت حالة لسة جاية .. عيل عنده سنة و شهرين بالع سائل كاوى كده بيسلكوا بيه البلاعات
و داخل عمااااااال يصرخ و هارى الدنيا عياط
دِبْ دِبْ ركبوله كانيولا و اديله مسكنات على مش عارف ايه و ايه .. سبحان الله الواد نام
بس أظرف حاجه ان واحد من أهل الواد كان عايزنا نعمل "تحليل" نشوف بيه الواد زوره كويس و لا لأ
- يا عم طالما الواد بيبلع يبقى سليم
- بس برضه انتم مستخسرين تعملولنا "التحليل" ليه ؟
انا اتفاجئت الحقيقة ... خاصة و انى ما كنتش مذاكر البتاع دا
و خليت النايبة قعدت تشرحلى الموضوع و ما بخلتش عليا بأى معلومة
طبعا ماحدش يعرف انى طالب و بتاع غيرها
روحت للمرضه و بكل حزم : تعالى هنا
- انتى اديتى للواد دا ايه ؟
هى اتشدت كده و خافت لتكون غلطت فى وجود الدكتور اللى هو انا و سمعتلى العلاج
- خلاص روحى تمام كده
و بكده عرفنا العلاج و الدكتورة شرحتلى ليه بنديه و ليه ما بنديش حاجات تانية
بس بعد اليوم دا .. نظرتى اتغيرت عن الطب و عن طريقة تدريسه و عن الحياة نفسها بوجه عام
عدد قليل من الدقائق فى مستشفى الطوارئ قد يغير سلوكك و طريقة تفكيرك بل و نظرتك للحياة تماما
كلامك كله صح يا ضياء
ردحذفبس للأسف في الأول بس بيكون الدكاترة متأثرين ونفسهم يعملوا كل حاجة عشان كل المرضى
بس بعد شوية قلبهم بيجمد وبيكون شغلهم روتين
وتعاملهم مع الناس بيختلف
ربنا يوفقك يا ضياء
على فكرة وحشتني جدا كتاباتك وكويس انك عملت مدونة
ودايما هتابعها ان شاء الله
دا شئ يشرفنى و الله ... و شكرا على الدفعة المعنوية دى :D
ردحذفانا بقا ريحت نفسي وجبت صوره جاهزه وظبط الليله
ردحذفلا ناصح ياض :D
ردحذف